In de huidige energietransitie is er een noodzaak voor het realiseren van nieuwe onderstations. Deze stations zullen een grote rol gaan spelen in het toekomstige energiebeheer. Deze onmisbare objecten zijn op dit moment vaak onaantrekkelijk en voegen weinig kwaliteit toe aan het straatbeeld.

Vanwege de omvang van deze onderstations en de plek die zij innemen in het stedelijke weefsel is het essentieel om met zorg en aandacht te kijken naar het ontwerp en de uitstraling van deze objecten. Een zorgvuldige stedebouwkundige inpassing is daarom gewenst. Op deze manier kan het onderstation naast een noodzaak tevens een waardevolle toevoeging vormen aan de omgeving.

De onderstations zijn van zichzelf passieve architectonische objecten waar weinig menselijke activiteit plaatsvindt. De prominente plaatsing in het stedelijk weefsel biedt de mogelijkheid om een interactie teweeg te brengen tussen dit ontwerp en haar voorbijgangers. In de vormgeving en plaatsing op het plot is de potentie gevonden om deze interactie tot stand te brengen. Via een participatieproces zijn de bewoners van de wijk betrokken in dit proces van inpassing. Het ontwerp wordt op de rooilijn geplaatst voor een directe verbinding met de voorbijganger. Een gevel met hoge mate van tactiliteit op straatniveau benadrukt deze mogelijkheid tot interactie met het gebouw. Deze tactiliteit wordt bereikt met een baksteenpatroon van half-uitstekende stenen, welke tot boven ooghoogte doorloopt. De verticaliteit van de gevel geeft het ontwerp de uitstraling en het karakter van een modern monument. Met dit ontwerp willen wordt door middel van sterke architectonische uitspraken de waarde en noodzaak van onderstations omarmt.